این مکتب، ترکیبی از  سنت‌های  باستانی و علم روز روانشناسی است. خواستگاه  اولیه‌ی آن مشخص نیست اما حدس زده می‌شود که ریشه‌ی بهاراتی داشته باشد. اولین اسناد به جا مانده اما  به 500 سال پیش  از میلاد مسیح و “ارشمیدوس”  باز می‌گردد،  او این دانش را از ایران به یونان برد و پس از  او “افلاطون” ، نوافلاطونیان و “فلوطین” به بسط آن کمک کردند. پس از ظهور و گسترش ادیان، عرفای مسیحی، کابالیست‌های یهودی و صوفیان مسلمان نیز  از آن بهره بردند تا نهایتا در اوایل سده‌ی 19 میلادی “گورجیف” با استفاده از انیاگرام، کارگاه‌های رشد فردی را بنیان نهاد. شاگردان مکتب او مانند “ایچازو” و “نارنجو” انیاگرام را کلاسه  و مدون کردند و  امروزه  انیاگرامیست‌هایی نظیر “پالمر” ، “مک‌کی” ، “ریسو” ، “بوغدا” و “هادسون” آن را گسترش و آموزش می‌دهند.